Arkeabakteriler, 1970'li yılların sonlarına doğru keşfedilmiş ve birçok biyoloğu oldukça şaşırtmıştır. Bu bakteriler çok ilginç ortamlarda yaşarlar. Örneğin, metanojenik arkea bakterisi (methanogenic archaebacteria), anaerobik ortamlarda yaşar ve metabolizmasının sonucu olarak metan üretir. Büyükbaş hayvanların karınlarında yaşayan bu bakteri, bu hayvanların meydana getirdiği bağırsak gazlarından da sorumludur.

Halofilik arkeabakteriler ise tuz seviyesi oldukça yüksek ortamlarda yaşayabilir. "Halo" kelimesi Yunanca 'tuz' anlamına gelmektedir. Termoasidofilik arkeabakteriler ise fazla sıcaklıklara sahip asit gölcüklerinde yaşayabilir ki bu tür yerlerde sıcaklık 100°C'nin üstüne çıkabilir ve pH seviyesi 2 olabilir. Arkeabakterilerin, ekstrem ortamlara tolere olabildikleri için hem ökaryotların hem de öbakterilerin atası oldukları düşünülmektedir.

Öbakteriler, Yunanca "eu" yani iyi, doğru ve "bakterion" yani çubuk kelimelerinden türetilmiştir. Dünyada fazla ekstrem ortamlar dışında düşünebileceğimiz her yerde bulunurlar.

Bakterilerin bilimsel adları iki kelimeden oluşur. İlk kelime cinsini, ikinci kelime ise türünü gösterir. Bakteriler, biçimleri, kamçı durumları, beslenmeleri ve boyanmaları gibi çeşitli özellikler şeklinde gruplandırılırlar.

Besi yerinin bileşimi ve diğer çevresel şartlar da bakterilerin morfolojileri üzerinde etkili olabilir. Yuvarlak olan bakteriler, çomak ya da spiral formdakilere oranla, cins ya da tür içerisinde daha çok homojenite gösterirler. Çapları ortalama 0.8-1.0 mikrometre (µm) arasında değişse de, daha küçük veya daha büyük olanları da bulunabilir.

Gram boyası ile boyandığında mavi ve mor renk veren bakterilere gram pozitif (gram +), kırmızı ve turuncu renk veren bakterilere ise gram negatif (gram -) bakteriler denir. Farklı renklerin meydana gelmesi, hücre çeperinin özelliklerinden kaynaklanır.